Ptg td busan2 aku pikir nak watpa...arini mmg sangat busan...ntah la napa,nak ajak adek aku kuaq keja lena ja..ampeh,susah betoi,nak main layang-layang,x pandai....so nak watpa bg ilang busan..maka aku mengambil keputusan naik beskal jela...elok siap2 je aku pon amik2 feel dulu,lompat2 kit,gelek2 punggung kit...bkn pe,kang kayuh2 kejang lak kaki aku nie....elok dah ok je,aku mula duduk atas beskal,tetiba aja ada sora kedengaran
"hah,kak nak p mana tu,esok dah nak masuk wad,x yah main jauh2 la" lalu aku pon menoleh...oh bapak aku nasehat aku lak...maka aku ngan slamber pon menjawab ala,lex la abah,kayuh beskal ja pon,bkn nya nak p maraton...maka pak aku pon menyambong siram pokok bunga lik...tu ja aktiviti faberet dia...aku ngan bunga ni kureng kit...ntah la,x minat aku main benda2 membuang masa tu,x heran la kalo pagi tadi mak aku soh p cari daun limau purut keliling umah aku cari x jumpa...yela,dah nama pon x minat ngan pokok maka x penah la plak aku masuk kebun tepi umah tu....ah lari topik lagi....gustan lik.....
di pendek kan cita pas ja aku kuaq umah aku pon teserempak ngan jiran aku yang keja kat kedai runcit tu,tedengaq pekikan akak tu kata "hah nak p mana tu hangat2 ni" so aku hanya mampu tesenyum je la..bkn pe,nak ckp x brapa larat sbab aku lupa minum air masa kuaq umah td...so aku simpan la sora aku untuk nyanyi sambil kayuh beskal jap g...yela,nak beli mp3 x mampu huhuhu......so nyanyi sendiri je la....kayuh punya kayuh aku pon x tau nak menuju ke mana,nak lalu jalan besa cam boring,rasa mcm dekat bila dah slalu lalu jln sama so aku mik kptsn nak lalu ikot jalan jauh...pelbagai dugaan aku kena tempuhi dari segi fizikal n mental bila lalu ikot jalan beso ni,antara nya di ganggu oleh makhluk2 yang sgt jeles bila aku menunggang beskal,di hon2 oleh org2 yang x betanggungjawab ttg masalah jantung org yang di hon itu,di usha pelik oleh kaki2 usha semesia dan mcm2 lagi la...besa la,naik beskal.....mesti la org pandang aneh....
so aku mula kayuh,skali aku nampak papan tanda tulih simpang ke tasik melati 10km,adoh......mcm mana aku nak wat ni,jauh nya........nak patah lik mcm x dak makna,so aku meneruskan perjalanan aku menuju ke hadapan...kaki mula rasa lenguh2,kayuhan ku juga mula menjadi pelahan sebab nya kena lawan angin...dlm ati tepikir nyesalnya p amik jalan jauh ni...ralit2 nyanyi lagu chan mali chan ,tgk2 aku dah sampai simpang jalan aloq sena...hati aku kemain hepy lagi bila dah separuh jalan aku lalu....elok nak patah lik ja aku nampak papan tanda tulis kangar 9km,adoh ya robi...sabor jela...otak aku dok set shin chan ja,adeh sempat ka idak aku tgk shin chan ni,dah la seminggu skali,susah lak nak dpt tgk mau telepas,aku pon melajukan kayuhan aku tu....lalu jalan kampung ni aman skit,keta x brapa banyak tapi moto la plak banyak...aku pon lek ja..kayuh dan teros kayuh ngan tgk gelagat masayarakat yg usha aku smcm je...apo masalah aku pon x tau la...x kan kagum kot aku erra fazira kayuh beskal kat jln santan hahhaha...maybe....
dah hampir 25min kayuh aku tenampak bengkel keta di dpn aku...yeyeyye dlm ati aku tesorak riang cz ertinya x brapa jauh dah la umah aku....elok ja aku sampai umah abah aku dok wat2 sekatan jpj lak dlm umah...main acah2 tahan beskal lak...aku dah rushing nak tgk shin chan ni...masuk2 ja umah dah jam 7.15pm.itu ertinya shin chan dah begerak 15min.waaaaaaaaa sangat sedih,so aku buka ja shin chan dan menapak dpn tv tu tanpa begerak wpun seinci...bila aku gitau ja mama aku kata aku kayuh beskal sampai umah encik othman(membe pak aku selaku pak afdzal besfren aku) maka mama mula wat muka aneh sambil marah2 aku kata behya...aku wat dunnu ja sbab dah sampai2 dah hahahha....skrg kaki aku still raya mcm dok kayuh lagi....behya gak sintom ni...jadi skrg aku mau rest n mandi untuk menyucikan diri....sekian...terima kaseh....eh nak mkn apa ek mlm ni haahahha sia2 je la aku pandu kat 16km kalo aku mkn lik mlm ni...so sok ptg aku dah nak kena masuk wad..ntah bila lak la dpt kayuh beskal amik angin ptg huhuhuhu beskal oh beskal....







haram tekejut bodo.....aku maki je dlm ati, pastu da moto dok follow rapat,apa kes,aku sepak kang,last2 pas dia hai aku x balas aku amik altenatif lalu jalan blakang,wpun bebatu tapi aman tanpa kereta....elok sampai ke destinasi aku pon mencari2 linda ang myn,mana lak la menah 2 ekoq ni x nampak2...kalo nak cari depa bepandukan wau pakai sampai esok la x jumpa,sekali aku dengaq org jerit2 nama aku...mak oiiiiiiiii,
dok dlm petak sawah dah dua2 ekoq nu,naseb sawah kering....aku pon tanya la kat depa apamacam wau,depa gelak2 kata dr td sampai la paling tinggi pon lebih 2 inci dr aku...haram perli aku pendek la tu...PANG!!!!sangat sakit ati....pastu aku dgn hepy nya terjun masuk sawah skali la nak main wau,depa 2 dah serender p minum sirap ngan mkn coq pisang..ampeh...pastu aku try la tarik2 wau tu...adeh mana penah org mai wau sorg2 ni...last2 aku panggil myn utk pegang wau sebelum angin mai...aku pun buat la mcm besa...ish x naik,sabo2,second time,ish x naik gak..jenuh lari mcm kena kejaq antu dah nu,3rd time aku lari lagi...last2 x leh jadi,aku sepak wau tu kakakkaka hangen betoi...main sms lagi bagus daaaaaaaaa........









ibarat bayang2 la kami dua ni hahha cuma abes ja poli baru la bepisah..aku meneruskan pejalanan idopku dengan memilih utk sambung study and ina lak dah ketemu jodoh ngan laki dia yang dikenali ngan nama Dr Sobri bin xxxx(aku pun x tau)....after pat bulan kawen tup2 dengaq kata dia dah berbadan 2...wah maju2 ang ina...jumpa ja ptg td best lak tgk dia..x jemu aku tgk dia,maken segak,maken sexy ngan perot bunting dia tu...dengar2 cita mungkin akan besalin pada 1 June..cayalah ina..pandai ang bujet



